Oczywiście najbardziej zaskoczyła mnie wiadomość, że Kari Amirian to Polka. Dodatkowo, wiedziona ocenami słuchaczy postanowiłam zapoznać się z debiutem. Pierwsze przesłuchanie wywołało u mnie sporą euforię, jednak postanowiłam obiektywnie przyjąć album. Dwa tygodnie później, chcąc sięgnąć po płytę po raz drugi, pojawił się pewien opór w postaci niechęci.
"My Favourite Part", pierwszy utwór z albumu, przywodzi mi na myśl debiut Lykke Li. Jednak po przesłuchaniu kolejnych dwóch piosenek czar zupełnie pryska. Zaskoczył mnie fakt, że właściwie każdy utwór utrzymany jest w podobnym, lekkim i delikatnym indie popowym stylu. Nawet "Fightback", ze świetnym tekstem obrazującym życie ludzi w XXI wieku, w połączeniu z monotonną i spokojną melodią powoduje znużenie u słuchacza. Osoba nieznająca podstaw języka angielskiego śmiało mogłaby pomyśleć, że utwór opowiada o miłości bądź przyjaźni. I właśnie w tym tkwi problem - brak odpowiedniej dynamiki w żadnym wypadku nie komponuje się z tekstem.
Całość mogłaby prezentować się naprawdę nieźle, gdyby nie to, że w gruncie rzeczy każdy utwór jest podobny do poprzedniego, co zlewa się i tworzy nieco nudnawy, indie popowy album opakowany w słodką okładkę i tak samo dziecinny tytuł.
Z całej płyty, mimo wałkowania jej przez cały tydzień, nie pamiętam zupełnie nic, prócz słowa „facebook”, zaginionego w utworze "Fightback". Próbując przypomnieć sobie cokolwiek, potrafię zanucić każdą piosenkę zbliżoną stylistyką do "Daddy Says I’m Special" - "My Love" bądź "Little Bit" Lykke Li, czy choćby nawet "Misguided Ghosts" Paramore, mimo, że ostatni raz ten utwór słyszałam rok temu. Zupełna pustka, jeśli chodzi o samą zainteresowaną.
Na pocieszenie – album idealnie nadaje się na senne, zimowe wieczory i jako kołysanka. I raczej nic poza tym. A szkoda, bo "Daddy Says I’m Special" zapowiadała się nieźle.
Debiut Kari Amirian, w świetle dokonań Julii Marcell, Izy Lach czy Moniki Brodki staje się mniej znaczącym albumem, który nie podbije serc słuchaczy, tym bardziej list przebojów w stacjach radiowych.
Chcę usłyszeć Kari na jakimś festiwalu - wtedy mogłabym trafnie określić, czy wykorzystała swoje krótkie pięć minut, a może wyda drugi album z ciekawszymi i bardziej rozbudowanymi aranżacjami.
Dominika
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz